In grensregio’s komt het vaak voor dat Nederlandse bedrijven voor hun tijdelijke arbeidskrachten huisvesting in Duitsland regelen. De deelstaat Noordrijn-Westfalen heeft onlangs een decreet gepubliceerd over het herbestemmen van woonruimte voor tijdelijke arbeidskrachten in ‚Beherbergungsstätten‘ (tijdelijke huisvestingsvoorzieningen). “Ten eerste moet hiervoor een verzoek tot herbestemming worden ingediend; ten tweede zijn er strenge voorwaarden verbonden aan een herbestemming”, aldus Alexander Crämer, Rechtsanwalt bij STRICK Rechtsanwälte & Steuerberater in Kleve. “Zo moeten er bijvoorbeeld voldoende sanitaire voorzieningen aanwezig zijn, dienen ruimtes een minimale grootte te hebben, moet het gebouw over vluchtwegen beschikken en aan bepaalde brandveiligheidseisen voldoen.”
Wisselende bewoners
Een aanwijzing dat het bij een accommodatie meer gaat om een tijdelijke huisvestingsvoorziening dan om een langdurige verblijfplaats, is dat er voornamelijk wisselende bewoners verblijven. Bovendien is er geen mogelijkheid om de ruimte zelf in te richten en een huiselijke sfeer te creëren. Bij deze tijdelijke huisvestingsvoorzieningen ligt de nadruk op het verstrekken van logies en andere services. Bij een woonruimte daarentegen bestaat de mogelijkheid om deze naar eigen inzicht in te richten.
Bij woonruimte voor tijdelijke arbeidskrachten betreft het op grond van de genoemde criteria voor het merendeel ‚Beherbergungsstätten‘, tijdelijke huisvestingsvoorzieningen. “Indien verhuurders niet aan de opgelegde voorwaarden voldoen, kan de gemeente tot onmiddellijke sluiting van de voorzieningen overgaan. Verhuurders zijn bovendien verplicht om aan te tonen wie er in de betreffende huisvestingsvoorzieningen verblijft”, licht Crämer toe.
Aanvraag tot herbestemming
Er moet dus een aanvraag tot herbestemming tot tijdelijke huisvestingsvoorziening worden ingediend om aan de voorwaarden te voldoen. Daarbij moet ook rekening worden gehouden met de locatie van het pand. Tijdelijke huisvesting in een gebied met de bestemming wonen is niet toegestaan, zodat de gemeente voor de huisvesting van tijdelijke arbeidskrachten in ‚Beherbergungsstätten‘ geen vergunning kan afgeven.
Het aanvragen van een herbestemmingsvergunning kan grote problemen opleveren. Als de herbestemming niet mogelijk is of financieel niet haalbaar, kan het gebeuren dat de tijdelijke arbeidskrachten geen onderkomen meer hebben. Crämer: “Een dreigende sluiting kan, op het moment dat de arbeidskrachten niet meer kunnen worden gehuisvest, voor veel ondernemers financiële gevolgen hebben.”
