De meeste ondernemers hanteren algemene voorwaarden: bijvoorbeeld bij het afsluiten van een contract, de aankoop van een product of het afnemen van een dienst. In ieder land gelden weer andere regels en in internationale context zijn deze nog uitvoeriger. Thomas Dillmann, LL.M., ‘Rechtsanwalt’ bij het Duitse advocaten- en notariskantoor ALPMANN FRÖHLICH Rechtsanwaltsgesellschaft mbH, legt in dit blog uit hoe algemene voorwaarden in een internationale context in hun werk gaan.
In Nederland zijn die algemene voorwaarden van toepassing die als eerste als dusdanig worden verklaard, tenzij de wederpartij dat uitdrukkelijk van de hand wijst. Zo is het in Nederland mogelijk om de algemene voorwaarden bij de Kamer van Koophandel te deponeren en bijvoorbeeld in een offerte of contract op te nemen dat deze hier kunnen worden ingezien. Dat is voor contracten tussen twee Nederlandse ondernemers in beginsel voldoende. Een bepaling in deze algemene voorwaarden dat andere voorwaarden van de hand worden gewezen, is echter niet voldoende. Wie in Nederland een contract of offerte ontvangt waarin wordt vermeld dat er algemene voorwaarden van toepassing zijn, waarmee deze persoon het niet eens is, moet expliciet aangeven dit niet te accepteren.
Algemene voorwaarden Duitsland
In Duitsland is het gebruikelijk dat in de algemene voorwaarden regelingen zijn opgenomen dat de algemene voorwaarden van de andere partij van de hand worden gewezen. Een verwijzing naar de Kamer van Koophandel is in Duitsland niet mogelijk, aangezien de algemene voorwaarden hier niet worden gedeponeerd. Vaak wordt in Duitsland naar de website verwezen waarop de algemene voorwaarden zijn terug te vinden. Indien de algemene voorwaarden elkaar inhoudelijk tegenspreken, zijn – anders dan in Nederland – wettelijke regelingen van toepassing. Dit wordt de ‘knock-out-rule’ genoemd.
Welk recht geldt?
Wanneer een Duitse en een Nederlandse onderneming een contract willen sluiten, is vaak niet direct duidelijk welke algemene voorwaarden van toepassing zijn. Het is de vraag welk recht überhaupt van toepassing is in geval van de grensoverschrijdende totstandkoming van een contract binnen de Europese Unie. De Europese Verordening ‘Rome I’ vormt in dit geval het uitgangspunt. In deze verordening is geregeld dat in beginsel het recht van het land waar de partij gevestigd is die de zogenoemde kenmerkende prestatie verricht, van toepassing is.
Internationale koop
Op de internationale koop en verkoop van roerende zaken is het Weens koopverdrag van toepassing, tenzij dat uitdrukkelijk is uitgesloten. Vaak sluiten partijen het Weens koopverdrag uit, ook al kan dit voordelen ten opzichte van het nationale recht bieden. In veel gevallen is de reden hiervoor dat partijen of zelfs advocaten hiermee niet (voldoende) bekend zijn, wat veelal nadelig kan zijn.
Grensoverschrijdende contracten
Bij grensoverschrijdende contracten dienen de algemene voorwaarden aan de andere partij ter beschikking te worden gesteld in een taal die de andere partij begrijpt. Het is daarbij van groot belang om ervoor te zorgen dat deze algemene voorwaarden ook daadwerkelijk van toepassing zijn. Daarvoor dient in alle aanbiedingen, offertes, opdrachten en opdrachtbevestigingen te worden opgenomen dat er algemene voorwaarden van toepassing zijn én dient een exemplaar hiervan te worden meegestuurd. De manier van verzending speelt hierbij geen rol. Een verwijzing naar een deponering bij de Kamer van Koophandel is bij grensoverschrijdende contracten met Duitse ondernemingen niet voldoende. In de Europese verordening omtrent de bevoegde rechter is zelfs vastgelegd dat de bevoegde rechter schriftelijk moet worden overeengekomen. Mocht er een juridisch geschil ontstaan tussen partijen, dan is het vaak belangrijk dat de algemene voorwaarden op de juiste manier ter hand zijn gesteld en feitelijk onderdeel van het contract zijn geworden.
