Duitser worden door naturalisatie? Wie in Duitsland een desbetreffende aanvraag heeft ingediend moet vooral geduldig zijn. De inburgeringsregels van de Bondsregering vormen voor lokale overheden een enorme uitdaging. Uit een enquête onder bewoners van de 25 grootste steden blijkt dat het aantal naturalisatieaanvragen binnen twee jaar met 50 procent is gestegen. Voor de betrokken buitenlanders betekent dit dat ze soms jaren moeten wachten op een Duits paspoort. Dit meldt de Rheinische Post.
Uitdaging voor lokale overheden
In 2022 vroegen 81.007 mensen het Duitse staatsburgerschap aan. Dit jaar waren het er tot nu toe al 122.882. Sinds de invoering van de nieuwe regelgeving is het aantal aanvragen dus “aanzienlijk gestegen”, aldus een woordvoerder van het ‘Landesamt für Einwanderung’ in Berlijn. In de eerste week van november kwamen er hier volgens hem gemiddeld elke dag 104 aanvragen binnen. “Dat is een enorme uitdaging.”
De betrokken instanties kunnen de verwerking nauwelijks bijhouden. Alleen al in twintig van deze steden zijn meer dan 217.000 aanvragen in behandeling. Buitenlanders moeten dienovereenkomstig dus soms jaren wachten op een Duits paspoort. Verschillende steden hebben verklaard dat buitenlanders na het indienen van hun naturalisatieaanvraag 18 maanden moeten inplannen voor de behandeling ervan. Een voorzichtige schatting volgens experts: er worden ook aanzienlijk langere tijden genoemd.
Dreiging met juridische stappen
Op juridisch vlak kan dit problemen opleveren. De naturalisatie-instantie moet namelijk binnen drie maanden reageren. Als reden voor een mogelijke vertraging dienen ofwel ontbrekende documenten te worden vermeld of een stand van zaken te worden aangegeven die nog nadere opheldering vereist. Indien deze redenen niet van toepassing zijn moet de aanvraag worden afgewezen als niet aan de vereisten wordt voldaan. Als de deadline niet wordt gehaald opent dit volgens de ‘Ausländerbehörde’ in Dresden de mogelijkheid om een klacht wegens verzuim in te dienen, wat dan weer extra werk veroorzaakt voor de administratieve rechtbanken en gepaard gaat met hoge juridische kosten voor de lokale autoriteiten.
